GÓRNIK

Oreoica gutturalis (ang. Crested Bellbird)

Wideo-filmy 1-3 przedstawiają terytorialnego samca podgatunku O. g. gutturalis.
Oryginały zostały nagrane w standardowej rozdzielczości (ang. SD) (704 x 576p) w formacie 4:3.

Wideo-filmy 4-5 samicę podgatunku O. g. gutturalis na gnieździe i karmiącą młode.
Oryginały zostały nagrane w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.

........................................................................................

..........................................................................

............................................................

Status:
Jest to gatunek endemiczny dla Australii. W obrębie tego gatunku wyróżniono 2 podgatunki, a mianowicie:
1. Oreoica gutturalis gutturalis
2. Oreoica gutturalis pallescens

Wielkość:
Długość ciała 20 – 22 cm, waga 73 – 83 gramów (samiec większy i cięższy). Występuje wyraźny dymorfizm płciowy, samiec jest na piersiach czarny oraz dookoła podstawy dzioba występuje białe zabarwienie, to widać na wideo-filmach 1-3. Samica skromniej ubarwiona z przewagą barwy szarej, zobacz wideo-filmy 4 i 5.

Zachowanie:
Gatunek płochliwy, dobrze ukrywa się wśród gałęzi lub podszytu, znacznie łatwiej go usłyszeć niż zobaczyć, samiec wydaje donośny głos terytorialny, to słychać na wideo-filmach 1-3. Zarówno samiec jak i samica posiadają na głowie składany czubek, jest podnoszony gdy ptak jest zaniepokojony lub podekscytowany.

Pożywienie:
Gatunek przede wszystkim owadożerny.

Okres lęgowy:
Przypada z reguły od sierpnia do marca w zależności od ilości opadów, w dobrym sezonie wyprowadza 2 lęgi w roku. Wysiadują oba ptaki przez 14-17 dni oraz oba ptaki opiekują się pisklętami. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 2 tygodniach.

Gniazdo:
Budowane jest albo w rozgałęzieniu gałęzi albo w zagłębieniu spróchniałego pnia, umieszczone na wysokości 0,5-3,0 metrów nad ziemią. W pierwszym przypadku, gniazdo jest w postaci grubościennej czarki, zewnętrzna otulina zbudowana z luźnych, suchych gałązek, od wewnątrz wyścielona miękkimi kawałkami łyka i trawy. W drugim przypadku gniazdo jest znacznie mniejsze, zewnętrzna otulina jest znacznie cieńsza.

Jajka:
3-4, wielkość 26 x 20 mm, lekko zaostrzony owal, niebieskawo-białe z lekkim połyskiem, skorupka nierównomiernie nakrapiana (bardziej w okolicach zaokrąglonego bieguna) w średniej wielkości plamy i cętki, w odcieniach od ciemnobrązowego do czarnego.

Siedlisko:
Występuje przede wszystkim na obszarach prześwietlonych suchych lasów, lasostepów, mali (mallee), unika wysokich, wilgotnych i gęstych lasów i zadrzewień.

Rozmieszczenie:
Oreoica gutturalis gutturalis: występuje w płn. części stanu Victoria, 2/3 stanu Nowej Południowej Walii (poza obszarami wsch. i płd.-Wsch); płd. część stanu Australii Południowej; 20% stanu Queensland na skos od płd. ku płn.płn.-wsch. Bez wsch. pasa do Zwrotnika Koziorożca); płd. i płd.-zach. część stanu Australii Zachodniej (bez wilgotnego pasa na cyplu płd.-zach.).
Oreoica gutturalis pallescens: występuje w części zach. i środ. stanu Queensland; płd. i płd.-zach. części Terytorium Północnego oraz płn.-zach.; 60% stanu Australii Południowej (płn. część) i centralnej części stanu Australii Zachodniej.

Mapka: Zobacz (link) .

Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.

Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .