MIODOPOIK BRĄZOWOGŁOWY

Melithreptus brevirostris (ang. Brown-headed Honeyeater)

Wideo-film 1: Ptaki z podgatunku M. b. pallidiceps, samiec i samica oraz osobniki młodociane z poprzedniego lęgu karmiące młode.
Oryginał został nagrany w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.

........................................................................................

..........................................................................

............................................................

Status:
Jest to gatunek endemiczny dla Australii, średnio liczny lub liczny w odpowiednim siedlisku. W obrębie tego gatunku wyróżniono 5 podgatunków, a mianowicie:
1. Melithreptus brevirostris leucogenys
2. Melithreptus brevirostris pallidiceps
3. Melithreptus brevirostris brevirostris
4. Melithreptus brevirostris magnirostris
5. Melithreptus brevirostris wombeyi

Wielkość:
Średniej wielkości miodojad. Rozmiary: 12–14 cm; waga 11-16 g czasami do 20 g. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.

Zachowanie:
Gatunek towarzyski oraz nomadyczny, występujący w niewielkich grupach 5-20 osobników lub więcej. Najłatwiejszy do obserwacji gdy żeruje na krzewach, w przypadku żerowania na wysokich drzewach znacznie trudniej go wypatrzyć.

Pożywienie:
Gatunek odżywiający się owadami, pyłkiem i nektarem, poszukuje pokarmu w koronach drzew i krzewów.

Okres lęgowy:
Przypada zazwyczaj od lipca do stycznia. Wyprowadza kilka lęgów w roku. Wysiadują oba ptaki przez ok. 14-16 dni, młode z poprzednich lęgów pomagają w opiece nad młodymi w gnieździe. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 2 tygodniach.

Gniazdo:
Gniazdo otwarte, zawieszone wśród zwisających gałązek zazwyczaj eukaliptusa. Zbudowane z delikatnych pasków łyka, źdźbeł traw, puchu nasiennego, wszystko obficie poprzeplatane pajęczyną, ścianki gniazda są stosunkowo grube a zarazem miękkie, zobacz wideo-film.

Jajka:
2-3 wielkość 16 mm x 13 mm, owalne; skorupka jasno-płowa z rdzawymi, wyraźnymi cętkami, większość z nich rozmieszczona przy dużym biegunie, obejmując 1/3 długości jajka.

Siedlisko:
Lasy eukaliptusowe, począwszy od wysokich, podgórskich lasów, do coraz bardziej niższych i rozrzedzonych laso-stepów tak jak w strefie mali, w zależności od podgatunku.

Rozmieszczenie:
Melithreptus brevirostris leucogenys: płd. Australii Zachodniej (od Półwyspu Peron do Równiny Nullarbor; oraz płd. stanu Australia Południowa tj. Półwysep Eyre.
Melithreptus brevirostris pallidiceps: tereny równinne na zach. od tzw. dużego działu wodnego (zach. część dorzecza rzeki Murray i Darling) płd. Queensland, centrum i zach. stanu Nowa Południowa Walia, płn.-zach. część stanu Victoria oraz płn.-wsch. część stanu Australia Południowa.
Melithreptus brevirostris brevirostris: tereny nizinne i podgórskie na wschód od tzw. dużego działu wodnego (wschodnia część dorzecza rzeki Murray i Darling) płd.-wsch. stanu Nowa Południowa Walia, płd. i płd.-wsch. część stanu Victoria oraz płd.-wsch. część stanu Australia Południowa.
Melithreptus brevirostris magnirostris: wyspa Kangura (płd. stanu Australia Południowa).
Melithreptus brevirostris wombeyi: tereny podgórskie, pasmo Otway oraz Gippsland (płd. część stanu Victoria).

Mapka: Zobacz (link) .

Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.

Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .