ORZEŁ AUSTRALIJSKI

Aquila audax (ang. Wedge-tailed Eagle)

Wideo-filmy 1-5 przedstawiają młodocianego ptaka podgatunku A. a. audax, na gnieździe dwa tygodnie przed opuszczeniem gniazda.
Oryginały zostały nagrane w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.

Wideo-filmy 6-9 przedstawiają osobnika na gnieździe, w fazie pisklęcia (biały puch) i jego dorastanie do formy młodocianej.
Oryginały zostały nagrane w standardowej rozdzielczości (ang. SD) (704 x 576p) w formacie 4:3.

FOTKI

FOTKI

Fotka 1: Typowe gniazdo tego gatunku, w tym przypadku gniazdo umieszczone na wysokości zaledwie 2,5 m, w połowie stoku (młodociany został nagrany na tym gnieździe).

FOTKI

Fotka 2: Typowe gniazdo tego gatunku z młodocianym ptakiem, dwa tygodnie przed wylotem. Gniazdo umieszczone na wysokości ok. 8 m nad ziemią, na szczycie małego pagórka.

FOTKI FOTKI FOTKI

Fotki 3-5: Typowe gniazdo tego gatunku z 2 jajkami.

........................................................................................

..........................................................................

............................................................

Status:
Gatunek coraz mniej liczny. W obrębie tego gatunku wyróżniono dwa podgatunki, a mianowicie:
1. Aquila audax audax
2. Aquila audax fleayi

Wielkość:
Długość ciała 90 – 110 cm, waga 2500–4500 gramów, rozpiętość skrzydeł 180-250 cm. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, samica większa i cięższa.

Zachowanie:
Najczęściej widziany podczas lotu szybowcowego, wykorzystującego kominy termiczne. Wczesnym rankiem czatuje na drzewach lub słupach, dość często w pobliżu dróg upatrując zwierząt zabitych przez samochody, później, po wytworzeniu kominów termicznych krąży na dużych wysokościach. Dorosłe ptaki przez cały rok bronią terytorium, często atakując lotnie, drony i inne obiekty latające (wystarczy wpisać w wyszukiwarce internetowej: wedge-tailed eagle attack). Wielkość terytorium zależy od zasobności środowiska, na obszarach bogatych w zwierzynę, wynosi nie więcej jak 10 km2, natomiast w okolicach ubogich w zwierzynę, terytorium wynosi 100 km2 i więcej. Osobniki młodociane przemieszczają się w różnych kierunkach.

Pożywienie:
Gatunek mięsożerny i padlinożerny. Atakuje większe ptaki, młode kangury, króliki, większe gady itp.

Okres lęgowy:
Przypada od lipca do grudnia. Samica składa 1-3 jaja, raz w sezonie. W przypadku przedłużającej się suszy nie przystępuje do lęgów. Wysiadują oba ptaki ok. 45 dni. Przez pierwsze ok. 30 dni samica karmi młode (zwykle przeżywa jedno, najsilniejsze pisklę) a samiec poluje, przynosząc zdobycz. Po tym obydwa ptaki polują i przynosząc zdobycz do gniazda. Po opuszczeniu gniazda ok. 40-45 dni, młodociany jest dokarmiany przez rodziców przez następne 4-5 miesięcy.

Gniazdo:
Gniazdo zbudowane z chrustu, jedno miejsce gniazdowe jest wielokrotnie wykorzystywane i z czasem staje się coraz większe, dochodząc do 2 m średnicy i wysokości 2 m lub więcej. Wnętrze gniazda jest wymoszczone miękkim materiałem roślinnym a gdy pojawią się pisklęta, wnętrze gniazda wymoszczane jest zieleniną, gałązki z zielonymi liśćmi, codziennie zmieniane. Gniazdo umieszczane w rozwidleniu dużych konarów, na różnych wysokościach, w zależności od biotopu od 2 m (w terenach suchych bez dużych drzew) do 20 m nad ziemią, lub wyżej, w terenach zalesionych, usytuowane w mejscu z dobrym widokiem, często w połowie wzgórza.

Jajka:
1-3 wielkość 75 x 58 mm, obrzmiały owal, skorupka koloru białawego, bez połysku z dużą ilością rdzawo-brunatnych plam i lawendowych smug, pierwsze jajko ma więcej plam i smug niż drugie, a najmniej trzecie jajko.

Siedlisko:
Występuje w różnych środowiskach, od środowisk półpustynnych we wnętrzu kontynentu, po siedliska zalesione na jego obrzeżach, unika obszarów zurbanizowanych.

Rozmieszczenie:
Aquila audax audax: Australia i płd. część Papui Nowej Gwinei.
Aquila audax fleayi: Tasmania

Mapka: Zobacz (link) .

Bibliografia:
Debus S. (2019) Birds of Prey of Australia, CISRO Publishing, Clayton Sth, Vic. 3169, ISBN:9781486311118.
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.

Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .