Status:
Gatunek endemiczny dla Australii. W obrębie tego gatunku wyróżniono 2 podgatunki, a mianowicie:
1. Ptilotula fusca fuscus
2. Ptilotula fusca subgermanus
Wielkość:
Jest to średniej wielkości miodojad, długość ciała: 15–17 cm; ciężar ciała 13-24 gramów. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.
Zachowanie:
Gatunek głośny, ruchliwy, półkolonijny, porusza się w koronach drzew jak i nisko przy ziemi, również obecny na leśnych wrzosowiskach. Bardzo aktywnie, grupowo ostrzega przed drapieżnikami i intruzami. Z moich obserwcji wynika, że preferuje miejsca niedaleko od zbiorników wodnych.
Pożywienie:
Gatunek odżywia się nektarem, owadami i innymi stawonogami występującymi na liściach, kwiatach, korze, a rzadziej na ziemi.
Okres lęgowy:
Przypada od lipca do stycznia czasami do marca (strefie suchszej po obfitych deszczach) wysiaduje samica i samiec, przez ok. 14 dni, 1-2 lęgi w sezonie. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 2 tygodniach.
Gniazdo:
Gniazdo budowane przez obydwa ptaki, zawieszone pomiędzy kilkoma gałązkami o bardzo gęstym ulistnieniu, odkryte, umieszczone na wysokości od 0,5 do ok. 20 m, w zależności od biotopu. Gniazdo zbudowane z suchych traw, pasków kory, wszystko poprzeplatane pajęczyną. Ścianki zewnętrzne gładko zaplecione, wtapiają się w tło gęsto ulistnionych poziomych gałązek lub na pionowym rozwidleniu, w przypadku gdy gniazdo umieszczone jest w niskim krzewie. W obu przypadkach brzegi gniazda są zakotwiczone obrzeżami albo do poziomych gałązek (poziome rozwidlenie) lub po rogach, do pionowych gałązek (pionowe rozwidlenie) zobacz wideo-filmy. Wnętrze gniazda wyścielone delikatnymi źdźbłami traw bez pierza.
Jajka:
2-3 (1-3), wielkość 20 mm x 15 mm, owalne, skorupka koloru salmonowo - różowego z lekkim połyskiem, umiarkowanie nakrapiane w niewyraźne, rozmazane plamki i cętki, zwykle równomiernie rozmieszczone.
Siedlisko:
Występuje w suchszych lasach eukaliptusowych, również leśnych wrzosowiskach, często w pobliżu wody, i jak inne midojady lubi się kąpać.
Rozmieszczenie:
Ptilotula fusca fuscus: występuje w trzech stanach wsch. i środek stanu Victoria, wsch. stanu Nowej Południowej Walii oraz ok. 1/3 wschodniego pasa stanu Queensland
Ptilotula fusca subgermanus: występuje w jednym stanie tj. Queensland, od 1/3 do 2/3 wschodniego pasa tego stanu.
Mapka: Zobacz (link) .
Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.
Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .