Oryginały zostały nagrane w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.
Status:
Gatunek średnioliczny, znacznie liczniejszy na płn. i płn.-wsch. Australii, wiosną wędruje na płd. wsch. pasem, w celach rozrodczych, wracając jesienią na płn. (półwysep York, Nowa Gwinea i pobliskie wyspy pomiędzy). Wyodrębniono 4 podgatunki, trzy podgatunki występują w Australii, a mianowicie:
1. Oriolus sagittatus sagittatus
2. Oriolus sagittatus grisescens
3. Oriolus sagittatus affinis
Wielkość:
Średniej wielkości ptak, rozmiary podobne do wilgi w Polsce, tj. 25–28 cm; waga 80-120 g. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.
Zachowanie:
Gatunek ruchliwy, samiec odzywa się charakterystycznym głosem, podobnym do wilgi w Polsce, odzywanie wzmaga się przed deszczem.
Pożywienie:
Gatunek odżywiający się przede wszystkim owadami i innymi stawonogami oraz ich larwami, czasami owoce, żeruje w koronach drzew.
Okres lęgowy:
Okres lęgowy od sierpnia do stycznia, na płn. do marca, ilość lęgów w sezone 1, rzadziej 2 (na płn.). Tylko samica wysiaduje, samiec często jest w pobliżu gniazda i jej podśpiewuje, w momencie gdy samica opuszcza gniazdo w celu żerowania, samiec pozostaje w pobliżu gniazda, stróżuje. Okres inkubacji trwa 17-18 dni, młode ptaki opuszcają gniazda po 16-18 dniach. Typowy gniazdownik.
Gniazdo:
Gniazdo budowane przez samicę, zobacz wideo filmy i fotki; otwarte, głębokie; umieszczone w poziomym rozwidleniu gałązek na wysokości 5-25 m, nad ziemią, czasami wyżej. Zbudowane przede wszystkim z traw, pasków kory, łodyg pnączy, brzegi gniazda są zaczepione w wielu miejscach do gałązek tworząc koszyczek. Wnętrze gniazda wyścielone delikatnymi źdźbłami, paskami kory, sierścią, suchymi liśćmi wszystko dokładnie splecione.
Jajka:
3 (2-4) składane codziennie, wielkość 32 mm x 22 mm, stożkowato-owalne; skorupka kremowa lub kremowo-brązowa, z lekkim połyskiem, z umiarkowaną ilością średniej wielkości plamek i cętek koloru rdzawego i brązowego, z lawendowymi rozmazami, rozmieszczone w większości przy dużym biegunie, zobacz Fotki.
Siedlisko:
Występuje na terenach zalesionym począwszy od gęstego wilgotnego lasu po suchszy, rzadki las oraz linie drzew rosnących wzdłuż koryt strumieni.
Rozmieszczenie:
1. Oriolus sagittatus sagittatus: największy zasięg, najbardziej migrujący podgatunek, większa część stanu Queensland (80%), cały stan Nowa Południowa Walia; cały stan Victoria; płd.-zach. skrawek stanu Australia Południowa, po większych deszczach przemieszcza się głębiej do centrum kontynentu
2. Oriolus sagittatus grisescens: półwysep York (płn. część stanu Queensland)
3. Oriolus sagittatus affinis: płn. Australia tj. rejon Kimberley w stanie Australia Zachodnia, płn. część Terytorium Północnego (Ziemia Arnhem), płn.-zach. skrawek stanu Queensland.
Mapka: Zobacz (link) .
Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.
Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .