Status:
Jest to gatunek endemiczny dla Australii. W obrębie tego gatunku wyodrębniono dwa podgatunki, a mianowicie:
1. Cracticus nigrogularis nigrogularis
2. Cracticus nigrogularis picatus
Wielkość:
Długość ciała 33 – 36 cm, waga 103–153 gramów, samiec trochę większy i cięższy. Występuje niewielki dymorfizm płciowy tj. zabarwienie piór na głowie, karku i piersi samca ciemniejsze, z większym połyskiem, barwa czarna z połyskiem, natomiast u samicy jest to barwa bardziej matowa z lekkim odcieniem brunatnego; to można zauważyć dopiero z bliska, gdy dwa ptaki są razem, zobacz wideo-filmy.
Zachowanie:
Gatunek bardzo ciekawski, średnio-płochliwy, agresywny, wręcz „wredny” dla innych ptaków, dobrze ukrywa się wśród gałęzi. Ptaki występujące w środowiska zurbanizowanych bardzo często oswajają się z obecnością człowieka, lubią być dokarmiane. Wydaje charakterystyczny fletowy głos, najładniejszy ze wszystkich srokaczy, to słychać na wideo-filmach.
Pożywienie:
Gatunek mięsożerny, główny pokarm to duże owady, małe gady, typu jaszczurki, pisklęta ptaków itp. Zjada również pokarm roślinny typu owoce. Żeruje przede wszystkim na ziemi, czasami łapie wielkie owady w powietrzu, na drzewach.
Okres lęgowy:
Przypada od najczęściej od sierpnia do grudnia, w terenach suchych w każdym miesiącu w zależności od ilości opadów, w dobrym sezonie wyprowadza 2 lęgi w sezonie. Wysiaduje samica przez okres 20-21 dni karmiona przez samca. Oboje rodzice karmią pisklęta, czasami osobniki z poprzednich lęgów pomagają w karmieniu i opiece nad pisklętami. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 30-32 dniach.
Gniazdo:
Budowane jest w poziomym lub pionowym rozgałęzieniu gałęzi z dużą ilością młodych odrostów, umieszczone 3-15 metrów nad ziemią w zależności od biotopu. Gniazdo ma kształt czarki, zewnętrzna otulina zbudowana z luźnych, suchych patyczków, natomiast wewnętrzna otulina zbudowana z miękkich, włóknistych elementów typu sucha trawa, korzonki i łyko, zobacz wideofilmy.
Jajka:
3-4 (1-5), wielkość 33 x 24 mm, lekko zaostrzony owal, skorupka od szaro-zielonawej do oliwkowo-płowej z lekkim połyskiem, skorupka nierównomiernie nakrapiana (bardziej w okolicach zaokrąglonego bieguna) w średniej wielkości plamy i cętki, w odcieniach od miedziano-brązowego poprzez ciemnobrązowy do czarniawo-brązowego.
Siedlisko:
Występuje w różnorodnych środowiskach drzewiasto-krzewiastych, lasostepów. Gatunek zasiedla również parki miejskie, obszary zurbanizowane, zadrzewienia przy farmach, drogach itp.
Rozmieszczenie:
1. Cracticus nigrogularis nigrogularis: zamieszkuje wschodnie stany Australii za wyjątkiem najbardziej na płd. wysuniętych rejonów stanu Wictoria.
2. Cracticus nigrogularis picatus: zamieszkuje zachodnie stany Australii za wyjątkiem najbardziej suchego regionu Pilbara w Australii Zachodniej oraz najbardziej na płd. wysuniętych skrawków tzw. Cypla Płd.-Zach.
Mapka: Zobacz (link) .
Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.
Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .